حتما مقصرم!

ما مقصریم، به خاطر همه ی اون چیزهایی که در اطرافمون اتفاق میفته، حتی اگه ندونیم چی شد که اینجوری شد، تازه اگه بدونی هم هیچ گهی نمی تونی بخوری، آب ریخته رو نمی شه جمع کرد و اعتماد از دست رفته رو نمی شه برگردوند.

بالاخره یه اتفاقی باید بیفته که جنون خدا هم ارضاع بشه!

حالا هی یکی دم گوشت میگه:"دنبال تجریه یک اتفاق خوب بودی؟! ب-ی-لاخ! حالا بشین سر جات که قدر د-ا-ش-اق هم گیرت نیومد بچه سوسول سیبیل دسته دوچرخه ای! دفعه بعدم همین آشه و همین کاسه!! حالا بگرد دنبال یه رفیق ج-ا-ک-ش که درکت کنه!"

آخ اگه صاحب صدا رو گیر میاوردم! یعنی خشک خشک ...

بابا نمی دونم، نمی فهمم!!

پاک به اف رفت این مشاعر!

• پی نوشت 1: هیچکس به خودش نگیره، حالت تهوع داشتم اینجا استفراغ کردم!
• پی نوشت 2: همینه که هست، اینجا شخصی می نویسم، حال نمی کنی بزن به چاک! ولی دوستت دارم هر خری که هستی!
• پی نوشت3: شانس مارو باش، اولین پست بعد از مانیفست رو باید رو اوج لایعقلی برم بالا! از این صحنه ها اینجا زیاد می بینید، بخند غ-ر-و-م-دنگ، بخند، کی میخواد جلوتو بگیره؟!
• پی نوشت 4: گل بود به سبزه و گه نیز آراسته شد! وااااااای، به جان خودم خدا دیوانه است.